Stichting Kunst en Cultuur Lopik
Als het waterpeil in de Lek steeg tot ‘Clockeslag’-peil (9 voet, ongeveer 2,70 meter onder de kruin van de dijk) werd de kerkklok van Jaarsveld geluid. Dit alarmsignaal werd overgenomen door andere kerkklokken in de Lopikerwaard. Zo werd het dijkleger opgeroepen.
Het dijkleger bestond uit alle weerbare mannen tussen de 18 en 65 jaar. De manschappen moesten zich verzamelen in 10 wachthuizen langs de Lekdijk. Deze zijn nog steeds te herkennen aan een hardstenen, genummerde paal, bovenaan de dijk. Bij het Dijkhuis was wachthuis nummer 4.
De manschappen liepen patrouilles langs de dijk om in de gaten te houden hoe de toestand van de dijk, het peil van het water, de golfslag en werking van het ijs was. Als de dreiging groter werd, werden ook de “achterlanders” opgeroepen om noodwerkzaamheden te verrichten aan de dijk. Onder barre omstandigheden werd vaak een heroïsche strijd gevoerd, met wisselend succes. Feit is dat het dijkleger heel wat rampen of bijna rampen heeft weten te voorkomen.
Bij een wijziging van de Waterschapswet in 1986 is de verplichting om deel te nemen aan het dijkleger opgeheven. Nu verzorgt personeel van het Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden deze taak.
